ik zoek het handschrift van een oude man
die heeft geschreven na zijn gloriedagen
want dat is iets wat licht betoveren kan
en aangenaam tergt met historisch onbehagen
de woorden die hij doorhaalt zijn we kwijt
maar wat hij schrapt ontgint een beter vergezicht
het handschrift is van zijn hand bevrijd
al wat hij wegstreept geeft al het andere gewicht
hij zal zich nooit meer tot een vliegtuig vouwen
en met een zweefvlucht door het open raam ontwijken
op papier is hij een tijger, en zijn grom is te vertrouwen
hij heeft alle tijd. het hoeft nergens op te lijken