af en toe maakt de staart een vliegenslag
er staat een reusachtige kolos van spieren
die staat er gewoon. een kolos. pure kracht.
mensen, wat is dit?
dit is geen wachten, de hoeven in het
kaalgetrapte gras geen sporen
en de ruwe tong die schuurt
over het enorme veld
doet niet aan kwijlende verwachting
dit is leven: huid en haar en spieren
je zou hooguit kunnen zeggen
dat het leven geduldig wacht
tot de stier omvalt