Zoals een derde van de wereldbevolking zit ik gewoon thuis. En zoals iedereen op het internet voel ik mij ook geroepen om “er een stukje over te schrijven”. Het liefst zo authentiek mogelijk, want het is zaak om authentieker te lijken dan Trump. Ja, Trump. De paradox van zijn verschijning is dat hij als chronisch …
Welkom terug bij een gedicht over de lente. Het rammelende uitgangsmateriaal gaat als volgt: De lente De jonge zon ruit de laatste weerzin op we sukkelen achter een witregel aan, jonge dieren verstoppen zich in het karkas van een vogelverschrikker en spieden het veld af, rijp korrelt nog in de smalle voren, een marter sluipt …
ik heb twee huisdieren: een poesje en een haai
van wie ik zoveel houd dat ik ze regelmatig aai
als het poesje mij dan bijt, krijgt het poesje straf
maar als de haai toebijt, dan is mijn hand eraf.
Welkom terug! Omdat het aantal verbeterbare dichten in mij la niet eindeloos is, heb ik een tijdje geleden speciaal voor deze aflevering een verbeterbaar gedicht geschreven. Dit is de invoer van deze aflevering: We reden vroeger in een Citroën Citroën was hét veringmerk Je merkte niks van hobbels of Goebbels De morgenkrawat hangt als een …
Er weer in komen, kent u die uitdrukking? Ik heb een paar maanden lang nauwelijks aan poëzie gedaan. Het conjuncturele aspect van de poëzie is mij welbekend, maar het is leerzaam het zelf te ondervinden. Wanneer we dan weer naar de poëzie terugkeren, doen we dat met een rijpere, verziendere blik, of we hakkelen doordachter. …
de dichters hadden zich rond een tafel verzameld
hun voorzitter hief zijn glas, dat halfvol zat met bejag
de andere dichters luisterden niet
zij beitelden stukjes uit de tafel
Vandaag moeten tere zieltjes die in god geloven de cursus maar overslaan. We gaan een gedicht verbeteren dat bestaat uit een boze brief aan god. God, Ik kots op u. Dat is geen belediging. Het is veeleer de uiting van een fysiologische reactie. Hard braken. Ik zeg het u omdat anderen daar te laf voor lijken. …
Welkom terug bij de cursus gedichten verbeteren. Vandaag heet ons uitgangspunt ‘beschaving’. De beschaving O savenneaap die erect door hoge ruwe grassen sloop, Eenmaal aan de talige zijde zijt gij het dier dat aarden moet, ademt gij coördinaten en gelaagdheid in de lucht en gaat dan naarzuchtig staan met elkaar rond de schaammaan, die de graven sluit …
Ik heb mijn moeder wel eens naakt gezien
Mijn vader ooit een boze brief geschreven
Dat was niet voorspeld en bovendien: er kleefde
Geen noodzaak aan, of slechts heel even.