Erbarmelijk juryrapport, vervolg
Dit is een vervolg op het stuk dat Huub Beurskens schreef over het taalgebruik in het juryrapport van de ‘Grote Poëzieprijs’. wilde dood, want om die bundel gaat het [dat lijkt me nogal wiedes], trekt vanuit een persoonlijk verlies op onderzoek [het is een misverstand dat poëzie altijd ‘onderzoek’ moet zijn. Zij kan ook juist …
In mijn Europa
Het waren enkele vluchtige minuten die ik doorbracht op de roestige trap van het monument voor Walter Benjamin in het Noord-Spaanse Port Bou om de invloedrijke Duitse filosoof en essayist te gedenken. Hoe vermetel! Van zijn cultuurhistorisch zeer invloedrijke werk meende ik wat te snappen, al had ik het lang geleden slechts vluchtig met dilettantisch …
Dreadlocks
de jongen met de dreadlocks lacht schamper hij was amper twintig maar dus wel al die dreadlocks hij stond voor meer dan hij waar kon maken ik liet hem even dansen in mijn brillenglas gladgeschoren zou hij zo kunnen oberen maar hij was wat we noemen alternatief dat had hij afgekeken van Johan die op …
Geluk (praatje bij Seats2meet op 8 mei)
Omdat mijn praatje over het thema ‘geluk’ bij de Monday Meet-up in Utrecht nogal veel informatie bevatte, zet ik de tekst online. Just in case. Hoi, mijn naam is Kamiel Choi en ik mag van geluk spreken. Ik ga het vandaag hebben over zingeving als zzp’er, mobiel werken, het basisinkomen en existentiële bescheidenheid. Volgens de …
Recensie: Trekpoptt
Op het eerste gezicht: Trekpoptt is een bijzondere bundel waar veel zorg aan is besteed. Prachtig uitgegeven door uitgeverij Opwenteling. De lezer van deze recensie zal na het fraaie gedicht met het titelwoord al een indruk hebben van de kracht van deze bundel: ZELFPORTRET kunststaart vilthoed Ig trekpoptt zIg kiplekker als Buisman-aroma-Chinees aardappelen voor stenen …
Waarover men niet kan spreken
De Ephesiër, in het midden van ons midden langs zijn slapen zilverglans spilt alleman zijn verhalen sluipt als zotte zon onder de mensen om te helen. Hij luistert niet, hij praat. Maar het woord gaat (zoals in de andere eeuwen) simpelweg een schutter claimen of stuurt een mob achter ons aan, dus we gaan en …
De dictator
De dictator met de grote bronzen handen waarin met gemak een mensenbrein past was de laatste jaren een beetje een sta-in-de-weg en daarom zal hij spoedig verhuizen naar de kelder, waar het liggend wordt bewaard. Vooruit, loop maar eens rustig om hem heen bekijk zijn grote handen, wát een kolenschoppen. Bekijk zijn neus maar eens …