gedichten schrijven
maar dat kun jij toch helemaal niet
daar ben jij toch
veel te ongevoelig voor
laatst nog, zag ik je lopen
twee handen op je rug, het hoofd
gebogen, en van die
rare kniebeschermers aan
overal wals je doorheen
op feestjes ook al, en bij gelegenheden
sta je daar dan, de matheid van
je stalen pantser ongegeneerd
wiebelend in de sfeerverlichting
het is je aanwezigheid
jouw er-zijn met je koude ogen
jouw complete gebrek aan gevoel
ik bedoel: jij bent van binnen
gewoon een robot, niet
dat je daar iets aan kunt doen
maar probeer eens een keer
een gedicht te schrijven
dan hebben wij er een bewijs van
een bewijs waarom wij (maar dat zul jij
niet begrijpen) verlegen zitten.