Maand: april 2015
Mijn lichaam is het universum
mijn lichaam is het universum, kosmisch zijn mijn oren de zwaarste atomen zweven, wanneer ik de chaos ontketen in mijn ingewanden. Miljarden sterren worden geboren als mijn buik rommelt, want ik laat galactische scheten grote manen verslind ik bij het ontbijt, uit mijn neus vlammen gierende kometen, bij iedere toon die ik zing siddert alles ...
dag, stervende
dag, stervende
jij bent mij niet
ik masseer jouw slapen
maar ik ben jou niet
er valt dus verder niets
te zeggen de dood
De gelegenheidsdichter
Hij braakt graag de slimste verzen uit in elke stijl die hij vindt passen over iedere bekende kop en weeromstuit zal hij zijn zoete woordjes plassen Fanatiek begint hij te rijmen op bevel een publieke dode, een affaire, en zie: de kwatrijnen komen als vanzelf op zijn vel zo teistert hij maatschappij en poëzie Het is ...
grafschrift
De wereld is me grimmig nu
mijn schaduw is kleiner dan ik
en kleiner nog zijn mijn gedachten
Suf
De wind waait meedogenloos in Rotterdam, maar ik ben vergeten waar ik precies logeer. Verdwalen kunnen we niet meer in de tijd van de mobiele navigatie, hadden de vrienden gezegd, en me voor de zekerheid ook nog een centrumkaart geleend. Maar de batterij van mijn telefoon was leeg, en ik herinnerde me niet de exacte ...
graniet
ik beeld je donkere ogen
hier naast me
ik hak je blik in steen
de slagen hebben geen echo
in deze wereld
een wereld van sneeuw en
eland-tranen
een wereld van eeuwig licht
waarin jij niet bent
maar ik je gezicht hak
in een steen
Harde grappen
Toen ik in de jaren negentig op school zat maakten we harde grappen, en dat kon gewoon. "Er zit een Marokkaan, een Antilliaan en een Turk in een auto. Wie rijdt er? - De politieagent." Of: "Hoe feliciteren Marokkanen elkaar? Profietsgejat." Waarom werd er om deze moppen gelachen? Is het omdat er sentimenten worden uitgesproken ...