Om mijn verblijf in Nederland glansrijker te doen voorkomen dan het is heb ik mijn zinnen gezet op het maken van een bescheiden fietstocht, maar de simpele mededeling dat ik een rondje midden Nederland en velo ging doen in de kou van februari stuitte op ongeloof, verbazing en tenslotte respect. De bescheidenheid moest ik er zelf steeds explicieter bij vermelden, waardoor die zoals u weet om zeep wordt geholpen.
Ik ben geen sportmens hoewel ik in Korea graag in de bergen wandel. Fietsen is voor mij hard werken. Zelfs na een korte fietstocht verzuren mijn benen en stampvoet ik nijdig op de pedalen. Doorzetten, mr Choi, denk ik dan. Wie doorzet is een winner. Tandje bijschakelen en tanden op elkaar. Gisteren fietste ik door het mooie midden Brabant op weg naar Nijmegen om er te couchsurfen. Ik ontmoette in Den Bosch de niet-hermetische dichter sadà-exposadà met wie ik al gauw in een heerlijk gesprek over Celan, Heidegger, Pound, Derrida, humanisme, Nietzsche, Leopold, Lucebert, Lacan, Freud, Auden, Komrij, Lyotard, Žižek, Kouwenaar, Faverey, Nijhoff en zulken meer verzeild raakte, een gezelligheid die veel te kort duurde want ik wilde weer op de fiets.
Bij Oss besloot ik dat het te laat zou worden als ik door zou trappen tot aan de oudste stad van Nederland, dus besloot ik op advies van mijn beschermroversdochter, om met mijn tweewieler de intercity te nemen teneinde op een christelijk tijdstip in Nijmegen te arriveren. I cheated myself, I know that I’m no good…
Or did I? I choose fresh pragmatic consideration for our fellow humans over the fanaticism of proving yourself to yourself. Bon, in de stad van Mariken wachtte me een goed gesprek met mijn host en een Malay-Chinese lecturer in het vak occupational therapy. Ze had interessante verhalen over het dubbele rechtssysteem in Maleisië, plain vanilla en sharia dus. Er komen ongewenste conversies voor, moslimschap door administratieve fouten, mannen die moslim worden zodat ze dan op z’n shariaas mogen scheiden, wat de nodige voordelen met zich meebrengt.
Mijn Engelse zelf ging blij en tevreden slapen, na deze woorden op een onchristelijk uur op zijn smartphone te hebben ingevoerd, letter voor letter, met de rechter wijsvinger, niet de duimen.