Tendentieus loop ik de hoek om,
groet vluchtig een persoon wiens aangezicht ik bijna raak
maar die nooit op mijn bank zal zitten. De bank met
de vlek die ik van de buurvrouw heb gekregen,
die er ook nooit meer op zal zitten.
In de supermarkt herken ik de blauwe stickers
op individuele producten. Ik wandel 3,27 keer langs de schappen
voordat ik alles heb gepakt. Aan de kassa laat een vreemdeling
me voor gaan.