Ik kreeg een mail:
“Zelf uitgeven is als het beginnen van een bedrijf. Je gaat een product en jezelf als auteur in de markt zetten. Een mooie uitdaging, maar er komen ook een aantal valkuilen bij kijken:
#1: onvoldoende aandacht voor de marketing
#2: te veel zelf willen doen (om geld te besparen)
#3: geen duidelijke doelgroep hebben
#4: onrealistische verwachtingen”
Lieve mensen, we hebben een nieuw woord nodig. Een woord voor simpelweg een mooi boek maken, zoals Wolfram Swets ze maakt. Het woord was ooit “uitgeven” en dat was eigenlijk best een mooi begrip. Je gaf er iets mee aan de samenleving. Nu is “uitgeven” een synoniem voor geld-willen-verdienen, voor commercie. Een kleine oplage wordt gerelabeld als falen, het geloven in de schoonheid van het werk als “onrealistische verwachtingen” en het niet luisteren naar marktkrachten als “geen duidelijke doelgroep hebben.”
Commercie besmeurt alles. Geld is niet vies, maar structureel alles monetair willen evalueren is een compulsieve stoornis die ons is aangepraat. Onze schaarse centen moeten naar een nieuwe Tesla, een nieuwe keuken en de skivakantie: consumptie. Terwijl het veel fraaier is ze uit te geven aan het maken van mooie dingen, die je gewoon weg kunt geven, opdat het de doos van pandora die het monetaire discours is, niet wordt geopend.
Ik wil mooie dingen maken die buiten “de markt” staan, en daar een NAAM voor hebben. Een naam die ervoor zorgt dat mensen niet onmiddellijk beginnen over mijn kasstroom, investering, marketing, commercie en “verwachtingen”. Een naam die betekent: feci artem. Ik heb kunst gemaakt. Niets meer en niets minder.