Een rijke Iraniër:
Vanmorgen kwam mijn hovenier, met een bange blik
bij mij een bakkie doen, “Henk, wacht een ogenblik!
Je rozen gaan dood, en mijn baas zegt dat het zo niet mag
de meeste takken zijn verdord, ik vrees voor mijn ontslag.
Ik schrok, en dacht dat is niet waar,
zag de hovenier nog zwaaien met zijn heggeschaar.
Leen me je Tesla, snel, dan kom ik nog op tijd aan,
als ik nu vertrek, heb ik straks een uitzendbaan.
Vanmiddag, ik had al lang alleen gezwegen,
kwam ik in een park zijn werkgever tegen.
“Waarom”, vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
“Heb je vanmorgen vroeg mijn vriend bedreigd?”
Glimlachend antwoordt hij: “Geen dreiging was ’t,
Waarvoor die gozer vlood. Ik was verrast,
Toen ik hem hier ’s morgens aan het werk zag staan,
Die ’s middags op zoek moest naar een uitzendbaan.