Smokkelwaar

Geen inspiratie, dus een gedicht over het schrijven.

schakel in woorden
het juk en het jorem

dit is smokkelwaar
in een wereld
waar woorden nooit
meer dan symbolen zijn

treefjes voor de jouissance

in een wereld die verrekt
een wereld vol “content”

dit is smokkelwaar
en het blijft onder ons, gelijkenden
onder ons wezens die zich tekenen
wezens die hokken met de woorden
en ze liefhebben als de grond

Geef een reactie