Vaarwel

wat denk je ervan
morgen in de maan te wonen,
waar fiere schaduwen uit je flanken slaan
je het licht kust met je handen
en je stem oneindig zingt
langs hoge kraterwanden

je ligt, je ademt de verwatering
van alle grijsgeschilderde dingen
die drijven op de stille wateren
van jouw getemde, dode oceaan

je ogen knikken
en keuren het einde goed

Een reactie op “Vaarwel

Laat een reactie achter bij Esther van den Bergh Reactie annuleren