we mogen even in deze zwerende hel verpozen
elkaar betasten, bezoedelen, of minnekozen
soms roept er iemand: zie je nu wel,
wij zijn het zelf, het zweren van de hel
we mogen even in deze zwerende hel verpozen
elkaar betasten, bezoedelen, of minnekozen
soms roept er iemand: zie je nu wel,
wij zijn het zelf, het zweren van de hel
laat onze hoofden hol en leeg zijn maak ze echokamers voor de wind laat ons vergaan verlangen dragen om een herinnering te worden bemind laat ons vergeten vitaal zijn als een dansend dier
dit is geen gevoel dat jij en ik zomaar in wat harde zinnen vatten ok, de troon is leeg, de troon is weg er nooit geweest en niemand weet van niks de hemelen zwijgen en spreken niet er is geen stem die buldert als we doen wat we doen er is geen omega, waarin we ...
zie, in hem brandde vroeger dat eeuwige vuur dat alle oorsprong omgaf met vragen die in wezen vragen bleven; wanneer hij nadacht voor een uur moest hij alles herlezen wat hij ooit had gelezen hiervoor werd hij verketterd, en verketterde zelf zijn irritante, zijn fanatieke gezoek hij wilde enkel leven als een ongeletterde vrij van ...