zie ons drijven in het ritueel
en speels zijn grenzen trekken
die we wissen voor dat doel
want we zoeken, in de anderen,
het reddende gevaar
Gerelateerde berichten
Vaarwel
wat denk je ervan morgen in de maan te wonen, waar fiere schaduwen uit je flanken slaan je het licht kust met je handen en je stem oneindig zingt langs hoge kraterwanden je ligt, je ademt de verwatering van alle grijsgeschilderde dingen die drijven op de stille wateren van jouw getemde, dode oceaan je ogen ...
Afscheidsbrief
Ontroerd aai ik het papier zijn vezels de hanepoten grijpen zorgzaam in elkaar maar ik zit hier en jank en vouw ezels- oren denkend verloren aan je doornatte haar In onze stille rivier hebben we toch gebaad en ik stak in je haar een dagverse anemoon voor de weg terug maar het werd te laat ...
een denkend dier
een denkend dier te zijn, maar een zwakker denkend dier het diepst van je gedachten zijn louter trivialiteiten voor de Anderen. Maar nooit komt de verlossing, meer dier te zijn dan denkend.