Huisvrouwenracisme

annie
Dit commentaar stond onder een gefotoshopte afbeelding van drie ogenschijnlijk islamitische mannen die een microfoon deelden met evenzovele chimpansees. Zonder kennis van zaken (ik neem voor het gemak aan dat Annie geen gepromoveerd Arabist is) kunnen vrouwen zoals Annie op sociale media tekeer gaan. En dat is maar goed ook.

Artikel 266. Elke opzettelijke belediging die niet het karakter van smaad of smaadschrift draagt, hetzij in het openbaar mondeling of bij geschrift of afbeelding, hetzij iemand, in zijn tegenwoordigheid mondeling of door feitelijkheden, hetzij door een toegezonden of aangeboden geschrift of afbeelding, aangedaan, wordt, als eenvoudige belediging, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie.

Maar dan mag ik dat ook. Ik ga me als een muilezel met oogkleppen laten leiden door mijn vooroordelen over de Annie’s van deze wereld. Ik ga af op de indruk die dit fragment maakt en de associaties die zich aan me opdringen. Ik zie Annie voor me, naakt.

Annie’s doos is een belediging voor een gemaltraiteerde lychee. De lelijk behaarde pruim riekt naar overjarig zaad en de schaamlippen hangen erbij als een hoogbejaarde zulumond. Over inteeld gesproken.

Zo ver mag ik gaan, want dit is enkel een keurig smaadschrift en geen aanzet tot haat.

Annie en ik kunnen er wel om lachen. We associëren er vrolijk op los en roepen de eerste de beste schunnigheid die in ons opkomt. Hele bevolkingsgroepen kunnen we met kakkerlakken vergelijken op grond van een walgelijke terreurdaad hier of daar.

Soms hebben Annie en ik het wel eens over Hitler. Er duikt dan altijd direct een virtuele vriend op (niet dat deze ondergedoken zat, red.) die met de Wet van Godwin op de proppen komt, die voorschrijft dat argumenten waarin mensen hun verontwaardiging uiten door te zeggen dat het “net zo erg als Hitler” is, uiteindelijk het onderspit delven. Annie en ik snappen dat. We moeten het van de inhoud hebben en niet van dramatische historische vergelijkingen.

In het hedendaagse Duitsland lijkt overigens een grens te zijn overschreden door demonstranten van het extreem rechtse Pegida die paradeerden met een galg, bestemd voor Angela Merkel en “Siegmar” Gabriel (de vice-bondskanselier) vanwege het vriendelijke vluchtelingenbeleid van onze Teutoonse vrienden. De Staatsanwaltschaft heeft een onderzoek ingesteld naar de man achter de smakeloze galgenhumor wegens „Störung des Öffentlichen Friedens durch Androhung von Straftaten“ (§ 126 StGB) en „Öffentlicher Aufforderung zu Straftaten“ (§ 111 StGB).

Annie en ik hoeven zich daar niet druk over te maken. De “inteeld”-figuren en de beeltenis van haar onfrisse kut zijn ontsproten uit ons zelfgekozen gebrek aan informatie – vooralsnog geen strafbaar feit.

Geef een reactie