onze huid moet gelezen worden in de voortijd
toen we niet meer dan een stolling waren
met voor ons een horizon en daaraan
een dansend figuur die nog niet de dood was
Gerelateerde berichten
concept
laat onze hoofden hol en leeg zijn maak ze echokamers voor de wind laat ons vergaan verlangen dragen om een herinnering te worden bemind laat ons vergeten vitaal zijn als een dansend dier
god bestaat niet, maar wat doen we dan met de dood?
leven gelijkt allengs verlediging, we slaan aan 't bidden tegen een lege en ongewassen troon onze echo's dreunen op koude tegels en we gaan door ijzige nachten op zoek naar ons verdiende loon
Recensie: Na het paringsritueel van Willem Thies
Na het paringsritueel opent met een pagina waarop staat 'Leefden wij als de dieren'. Een paar bladzijdes verderop staat het titelgedicht. Maar na het paringsritueel / gingen lezer en schrijver huiswaarts, ieder, terwijl de reptielen / op het droge kropen. De aan land kruipende reptielen staan hier voor de menswording en de mytische scheiding van ...