Die knul van De wereld draait door, Matthijs van Nieuwkerk, wat was hij onnodig lomp en laatdunkend tegen de gast die hij had uitgenodigd. Meneer Ratelband was aangeschoven, geflankeerd door zijn advocaat, om te vertellen waarom hij zijn wettelijke leeftijd wilde verlagen. Het had internationaal al de bladen gehaald en dat we het zo leuk kunnen ridiculiseren wisten we al. Maar je nodigt niet iemand in een talkshow uit om hem belachelijk te maken. Je laat hem uitspreken en probeert je een weg te banen door de wirwar van zijn verhaal.
Van Nieuwkerk had net daarvoor meisje Griet op de Beek proberen door te zagen, maar ook dat leverde geen nieuwe indrukken op. Doordrukken waar het pijn doet mag, nee moet, in interviews met Milosovic of Pol Pot, maar verzandt in goedkoop entertainment wanneer Matthijs er zijn psychisch labiele gasten mee lastig valt.
Ik neem het voor Emile op. Het is al moeilijk genoeg om een narcist te zijn dus het wordt tijd dat narcisme, net als autisme, eindelijk eens uit het verdomhoekje wordt gehaald. “Mannen met narcisme” is een leuk boekprojectje voor Bronja Prazdny.
Doen alsof je je gasten serieus neemt is een veel betere manier om ze tot spraakmakende uitspraken te verleiden. Als je meeleest Thijssie, hier komt hoe je dat interview had moeten aanpakken. Focus op de praktische consequenties, vooral het inleveren van de AOW. We verhogen de AOW-leeftijd nadat we jarenlang “65” als synoniem voor “AOW-gerechtigd” hebben gebruikt. Komt dat niet op hetzelfde neer? We zouden iedereen die nu pas met 67 met pensioen ‘mag’ gewoon twee jaar jonger kunnen maken. Leeftijd als sociaal construct klinkt op het eerste gezicht ludiek, zeker als het door polderguru Ratelband wordt gebracht, maar jouw taak is om mensen aan het denken te zetten. Je had het ook moeten hebben over vroegrijpe pubers van 14, dat was direct een mooie terugkoppeling geweest naar het verhaal van Griet.
Focus op het onderzoek dat Emile citeert, zijn het peer-reviewed studies? Je gast was een perfecte ophanger om over de vergrijzing en de pensioensproblematiek te praten en ook nog eens een perfect aanknopingspunt voor het privacydebat. Want onze leeftijd wordt in tegenstelling tot onze geslachtsziekten of onze geaardheid, niet als privacygevoelige informatie gezien. Dat had een spectaculaire discussie kunnen worden die de kijkertjes aan het denken zet. Je had zelfs met het voorstel kunnen komen om naast de biologische ook een maatschappelijke leeftijd in te voeren! Het is prachtig voor voor debat: waarom mogen mondige burgers bij gelijke fysiologische geschiktheid niet zelf bepalen in welk leeftijdssegment ze willen opereren? Dit had je prachtig kunnen terugkoppelen naar het genderdebat.
En die kans heb je laten schieten, helaas. Ik denk dat ik het beter had gedaan en zal Emile Ratelband (of Emilie, om vooruit te grijpen op zijn volgende project) benaderen om het te doen ook.
TSJAKKAAAAAA!