Vooroordelen

Ik houd van de korte gesprekken in terminals en stations. Het maakt reizen prikkelender, wereldser, universeler. En het is een ideale afleiding van de egotrip die zich, verhuld als minderwaardigheidscomplex, bij mij aandient wanneer ik alleen de openbaar vervoersnetwerken navigeer.

In de busterminal in Oost-Seoul hoorde ik, toen ik een zitplek zocht om mijn seasons-greetings-sandwich op te eten, Spaans. Even later vroeg een Colombiaanse naar mijn bezigheden, en antwoordde ik dat ik schrijver ben, al weten u en ik dat dit de artistieke en niet de monetaire waarheid is. De toespelingen op faam en Nobelprijzen leken voorgeprogrammeerd.

Wist je dat, zei het meisje dat internationale betrekkingen had gestudeerd, Chili het enige land in Zuid-Amerika is met twee nobelprijzen?

Ik knikte, onder de indruk dat zulks parate kennis is voor Colombiaanse meisjes. Ik vertelde dat Europeanen niet zo’n literaire leefstijl hebben. Hun dieet, zei de mooie mulattin direct, bestaat uit 50 sombras, 50 tinten grijs.

Ja! En Harry Potter.

Literatuur moet gedeeld worden tussen landen, opperde ik, indachtig de poging om samen met Alberto Orte zkv’s van A. L. Snijders te vertalen. Alberto was mijn couchsurfer en schrijft zelf fraaie poëzie die ik te zijner tijd op deze site zal bespreken. Hij heeft de veelbelovende excentriciteit van een schrijver, besloot ik toen hij vertelde dat hij Crime and Punishment niet doorkwam en de Zauberberg hem ook niet kon boeien. De stad der blinden had hij wèl met smaak verslonden.

Ik wenste de Colombianen suerte met hun reizerij en vervoegde me zelf naar het platform vanwaar mijn bus vertrok.

Ik maak een kort reisje, even de bergen in, en onmiddellijk viert mijn stemming hoogtij. De vloed van dopamine brengt me in een staat van paraatheid voor belevenissen, wat die ook mogen zijn. Helaas ben ik alleen op pad.

Ik beklim een bescheiden heuvel naast de stad Yeonju, met een laagte van 1400 m. Onderweg hoop ik inspiratie op de doen voor poëzie en mijn nieuwe satireboek, en korte metten te maken met mijn hypochondrie.

Geef een reactie