Jantje was een dief die alles overal
met zijn vliegensvlugge vingers stal
Er was niets dat Jantje nog niet had gejat
En hij heeft nog lang niet genoeg gehad
Op een dag woei er een hele harde wind
Jantje maakte zich toen in een zucht onbemind
Verslagen riep de molenaar vanuit zijn hoge molen
De duivel heeft mijn wieken alle vier gestolen!
Maar Jantje was alweer verdwenen
Hij kon geluidloos hollen op zijn tenen
De burgemeester miste plots een brief
Tegen Jantjes rug riep hij: houd de dief!
Maar Jantje werd niet trager
Integendeel, hij stond al bij de slager
Die hem niet zag tot hij met een bief-
stuk was verdwenen. Houd de dief!
Maar Jantje was nergens te bekennen
Het dorp begon aan de dief te wennen
“Ach, het is een kind, al is hij niet zo lief”
Hé, mijn oorbellen! Houd de dief!
Niemand had het als dief zo ver geschopt
hoorde Jantje, die achter het altaar zat verstopt
De pastoor was aan het preken, wat is toch zijn motief?
Welverdraaid, mijn stola! Houd de dief!
Maar Jantje was de kerk alweer uit
Hij was naar de school gelopen, er klonk geen geluid
Totdat de de leraar Engels riep: good grief!
Hamlet is gone, please, hold de dief!
En zo ervoer het hele dorp ongerief
De hoofdcommmissaris kwam eraan te pas
Die wilde weten wat er nu precies gestolen was
Maar alle documenten waren verdwenen uit het archief
De politie was radeloos. Houd de dief!
Maar Jantje was verdween in de duisternis
en daar ging het voor hem uiteindelijk mis
Hij had een afspraak met iemand die zijn buit wel wilde kopen
Toen de heler woedend naar hem toe kwam lopen
hoorde Jantje het aan het geklap van zijn zolen:
hij had de verkeerde fiets gestolen