Welkom bij deze jubileumseditie. Ik hoop dat de auteur tegemoet kan komen aan jullie hooggespannen verwachtingen. We lezen vandaag een gedicht dat recent is ontstaan in de hoop dat de verbeterbaarheid dan groter is. Dit is echter geenszins gegarandeerd: het hele idee van een lineaire vooruitgang in kwaliteit is ons aangepraat. Eerst een oneliner:
Als proces is leven en sterven dezelfde bezigheid. Als schouwspel echter, kunnen ze verschillender niet zijn
Ons uitgangsgedicht moet het leven in zijn meest elementaire vorm vieren. Daar gaat-ie:
een stille kamer
de stilte van het bloed
de stilte van een bliksemschicht
het woord roem, geroezemoes
eigenlijk, zeg ik, eigenlijk
dat alles is bezetting, op steeds kleinere schaal
als ik mijn kind niet had gehad
staat hier het vlees, hier:
de angst van de erkenning
de stilte van de bloedlijn
de bloedstilte
Wat wil dit gedicht? Van absolute stilte worden we binnen 3 kwartier gek, dat is onderzocht. Het gaat om het gegeven dat we die absolute stilte niet aankunnen, en dat wordt geïnterpreteerd als iets troostrijks; het geluid van bloed in onze aderen is een soort applaus van een imaginaire Ander (de Big Other?) Is het een te simplistische gedachte, heeft dit gedicht andere, contrasterende, beelden nodig?
Het effect van stilte moeten we in ieder geval beter voor elkaar krijgen.
stiltegezicht, doodstilte, wilstilte, tijdstille
Het zijn woorden die moeten werken. Om dit goed te krijgen hebben we eigenlijk meerdere sessies nodig. We moeten het op papier gedrukt zien, bijvoorbeeld in Palatino Linotype, de moeten de stilte van het papier kunnen ervaren alvorens we ons wagen aan een tweede verbeterronde. Voor nu werken we deze eerste ronde af en leveren voorlopig dit op:
de stilte van mijn bloed
van het woord roem, van
je gezicht, de wilstilteeigenlijk, zeg ik, eigenlijk
(als ik mijn kind niet had)
is alles bezetting, op steeds kleinere schaalmaar nu staat het vlees hier
en gaat de stilte van een bloedlijn
in, de bloedstilte,
de witste stilte
Commentaar is van harte welkom! Iedere suggestie voor de 101e aflevering wordt serieus genomen!
(experimental)
the silence of my blood
the word fame, your face,
the silence of willactually, i say, actually
(if it weren’t for my child)
everything is occupation, on an ever smaller scalebut now the flesh is here
and the silence of a bloodline sets
in, the blood silence
the whitest silence