Twitter heeft de follower limit op 27 oktober dit jaar van 2000 tot 5000 verhoogd dus daar heb ik nog volop ruimte. Op Facebook zit ik al bijna vol en mijn andere sociale profielen kunnen ook nog een tijdje mee. En die beperkingen van de blauwe reuzen zijn ook volstrekt willekeurig. Morgen kunnen ze worden …
De dichter heeft me virtueel inkijk gegeven in zijn vijfde Nederlandstalige dichtbundel. Ik zit in een café in Lissabon* met de PDF op het scherm van mijn laptop. Ze schenken hier goede koffie zonder Turkse** drab die ook nog eens geen reet kost. Ik concludeer dat de bundel aan mijn twee belangrijkste eisen voldoet. Ten …
Op het vliegveld van Lissabon staat een olijfboom. Ik heb het niet over de vegetatie op een stoffig veldje langs de landingsbaan, vergeten door de bulldozers en voorlopig ontzien door het asfalt. De olijfboom die ik in op het vliegveld van Lissabon zag staat keurig in een afgewerkte nis, tussen twee tax free winkels in. …
“Doe maar drie Euro” zei de Lissabonse buschauffeur terwijl hij met zijn handen een gebaar maakte dat we konden doorlopen. De kaartjesmachine ratelde niet. Ik vroeg hem hoe ik het beste naar het vliegveld kon komen. De buschauffeur haalde zijn schouders op. “Je kunt overstappen op een andere bus, maar die maakt wel een omweg.” …
Vandaag begint de klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Parijs. Op 11 december zal deze worden besloten met dure woorden en een protocol waar de geachte aanwezigen hun billen mee kunnen afvegen. Zij hebben dan namelijk een aantal keer zo zwaar getafeld in het winterse Parijs dat ze bij hun toiletgang wel wat extra papier …
Hoe debiel moet je zijn om een maandsalaris uit te geven voor een lelijk horloge omdat het toevallig de keuze is van een bejaarde spion met een identiteitscrisis? James Bond is altijd een betrouwbaar symptoom van zijn tijd geweest en Spectre bevestigt dat. We leven in een bubbel van ranzig consumentisme, een religie die ons …