Pour l’es sense

watermolenals sterrenregens in de nachtelijke lucht
als een gekrulde kattenstaart met pluis
als rollen geurend deeg op een ingevette bakplaat
als een paartje dat zich wild in de sneeuw gooit
als geurende rozen die op elk tafeltje worden gezet
als nagels met rode en witte vlekken eronder
als een tegelvloer, die diagonaal is gelegd
als een gewelf, met nissen voor kandelaars
als een woudelf, met hars in haar haar
als verse sneeuw op een scheve vensterbank
als schaduwen van bloemen, die al zijn uitgedroogd
als dennenaalden op een wit tafelkleed
als vliegende vissen in het plafond
als een watermolen zonder gemaal
als dove oren, die trillen van kabaal
als een spiegelbeeld in dik porcelijn
als fijn borduursel op een padvindersbroek
als voelsprieten op staatsbezoek
als waterlelies die naar het midden drijven
als rijpe frambozen op een oud bord
als het voorbinden van een wit schort
als vlokken zachte regenboogsneeuw
als een eeuwenoud kompas zonder naald
als een verdwaalde tovenaar
als laarzen die hangen aan de vlaggemast
als een zoutput op de vlek in het damast
als trekpoppen van luchtig deeg
als een reusachtig schilderij, dat zweeg

 

Geef een reactie