Zoals een derde van de wereldbevolking zit ik gewoon thuis. En zoals iedereen op het internet voel ik mij ook geroepen om “er een stukje over te schrijven”. Het liefst zo authentiek mogelijk, want het is zaak om authentieker te lijken dan Trump. Ja, Trump. De paradox van zijn verschijning is dat hij als chronisch mendicant een aura van authenticiteit heeft weten creëren. Hij is helemaal “wie hij is”. Dat het daarbij om een gewetenloze bullebak gaat die nog tekenen van Alzheimer vertoont ook, is bijzaak. Hij liegt tenminste oprecht.
Maar nu is niet de tijd om ons druk te maken over Trump. En is het wijs om alles op alles te zetten om de man te overtreffen met ons pathos der authenticiteit? Het is tijd voor bezinning – we hebben toch niets beters te doen.
De voorspelbare stellingen worden langzaam ingenomen nu de eerste schok van de coronapandemie wegebt. Vanuit het comfort van onze quarantaine horen we de obligate coronabijdragen van de intellectuelen du jour: Yuval Noah Harari natuurlijk, voor wie het dilemma gezondheid versus privacy al langer een paradepaardje was, de Sloveense filosoof Zizek (dat hij niet moge kuchen) die een maand geleden al dramatisch schreef dat we allemaal op de Diamond Princess zitten, Greta Thunberg natuurlijk, Bono, Bill Gates, Frans Timmermans en ga zo maar door. Conspiracy Theorists maken overuren (Alex Jones wordt gemuilkorfd), de veganisten hebben hun told-you-so-momentje wanneer ze wijzen op die onhygiënische Chinese wet markets en onze beschaafde bio-industrie, de anarchisten van CrimeThinc stellen dat we al in een politiestaat leven omdat alleen de politie mag samenscholen, en ga zo maar door.
Wat moet ik dan nog schrijven, hier vanuit een langzaam leeglopend strandparadijs in Zuid-Thailand, waar we sinds begin maart zijn ingekwartierd bij een lieve Thaise vriendin? Jouw persoonlijke ervaringen, Kamiel! Wat doe je? Zuip je, binge je, komt het tot automutilatie? En dan graag iets over je inschatting: quo vadis? Gij zijt toch filosoof?
Goed: ik drink hier wel eens een biertje en ik binge graag rampenfilms en -series. Van automutilatie is vooralsnog geen sprake. Ik houd de verveling op afstand met boeken en mensen, en pak, net als de meeste mensen, allerlei dingen weer op: hardlopen, dagboek schrijven, sociale media, yukelele spelen, wentelteefjes maken.
Zo ‘straight from the hip’ en onbewerkt mogen jullie ook schrijven. Voor iedereen geldt in deze crisis: wat jou bezig houdt, dat doet ertoe! Heerlijk! Ik ben me daar een soort guru, plakkerig als siroop zoals het guru’s betaamt. Schrijf het maar gewoon op mensen. Google zal er voor zorgen dat toch geen hond het leest. In mijn geval zal ik de zonderling weten bereiken die zoekt op “plakkerige guru” en dat is pure winst.
We hoeven hier niet te hamsteren. Ik geloof niet dat het veel erger wordt in tropische landen, mits ze natuurlijk gewoon op slot blijven. Het virus verspreidt zich, meen ik aan de statistieken te kunnen zien, vooral in koelere landen. Ja, maar Qatar…? Zijn daar niet veel shopping malls zonder zonlicht en met een uitstekende airconditioning om de viral load in de droplets te koelen? Ik ben geen expert, maar…
Hier is mijn deal: als je geen expert (PhD epidemiologie) bent, mag je onder één enkele voorwaarde je voorspellingen doen. Doe een falsificeerbare uitspraak. Bij dezen: volgende week zien we een gestage terugval in het aantal nieuwe en actieve cases in Maleisië, en de week daarna in Thailand. In de VS zal het nog een tijdje quasi-exponentieel doorgaan.
Maar genoeg. Voor de spreekwoordelijke paardenkoppen die dit lezen: je mag me altijd bellen op WhatsApp (+821027301492) voor een goed gesprek. En schrijf ook gewoon de trivialiteiten op die door je hoofd spoken, het werkt bevrijdend.