Gezeten voor het kopstation van Vlissingen, dat is voorzien van kanariegele Rawie-stootblokken, peuzelde ik het broodje gefrituurde kibbeling met remoulade op, dat ik van een bevriende dichter had gekregen. Er zal altijd vraag naar vis blijven. Het gebied van Vlissingen rond het station is zeer geschikt voor wandelaars met een existentialistische gevoeligheid: de gebouwen zijn …
Al die stadjes bezoek ik om het contact met onze gedeelde realiteit niet te verliezen. Wanneer ik direct op sociale media mijn bezoek aan de Limburgse hoofdstad meld, zullen mensen met hun gekoesterde herinneringen reageren over de mooiste plekjes die je zeker bezocht moet hebben. Vroeger heette dit nog geen mansplaining maar was het een …
Na een lange treinrit tijdens welke ik enkele zinnen voor mijn kolderieke roman kon formuleren, en die me aangenaam verraste met de aanblik van Polder Zeevang, en in mijmeringen deed verzinken over de Strijd die de mensen hier in het Noorderkwartier eeuwenlang tegen het alomtegenwoordige water hebben gestreden, arriveerde ik in Hoorn Kersenboogerd, door de …
Toen ik met een beker koffie van de Spar op de Binnenwatersloot de binnenstad van Delft inliep, werd ik een aangename stroom van endogene morfinen gewaar, de goedkoopste manier om zelfstandig een milde depressie onder de duim te houden. Zoals in de andere Hollandse stadjes ervoer ik de ophaalbruggetjes en 17e-eeuwse gevels als oogstrelend, al …
Vanwege goede herinneringen uit 2018, toen ik de kaasstad met mijn dochter achterop de fiets bezocht (een prachtig verhaal dat de media-aandacht kreeg die het heeft verdiend) besloot ik om in Alkmaar uit te stappen. Het stationspand was functioneel beton, maar wat zijn de steegjes en grachtjes en pleintjes toch schilderachtig. Ik kan er niet …
Vandaag is het tijd voor begrijpend lezen. We behandelen een gedicht dat riekt naar effectbejag en vragen ons af wat er na herhaaldelijke lezing van overblijft. Het geluk van een obsessie obsessie is overal gaten zien of neuzen of borsten obsessie is het wiegen van jouw appelvormige kont dat lange echo’s in mijn buikholte slaat …
Toen ik mijn dochter van achteren besloop, nadat ik het stemlokaal door een ander deurtje had verlaten dan waardoor ik binnen was gekomen, en haar verraste met een gratis rood potloodje, waren we in opperbeste stemming. Het regende op de weg naar huis, maar over het hemelwater kan niet worden gestemd, zo de wijze woorden …
Zo zou een Amerikaanse de naam van het stadje uitspreken. Het klinkt als een term of endearment, een klein hondje dat er vrolijk aan komt draven als je hem roept. Omdat Zwolle het eindstation van een Intercitytrein is, ligt een bezoekje voor de hand, al gebood het regime van de avondklok me om slechts kort …